Nieuw Wonder !
Door: Pauline
Blijf op de hoogte en volg Sander en Pauline
20 Juli 2009 | Nieuw Zeeland, Auckland
Heerlijk!!! Weer een nieuw land dat we gaan "ontdekken", Nieuw-Zeeland!
De vluchten waren allemaal prima gegaan. Na aankomst op de luchthaven van Auckland werden we opgehaald door
de camperverhuurder. Hoe luxe, dat deden ze in Australie niet. Maar goed we hadden nu ook een veel groter camper gehuurd, het verschil moet er wezen.
Aangekomen bij het verhuurbedrijf
wordt er toch een enorme camper voorgereden....die hadden we helemaal niet gehuurd (en al voor
betaald in Nederland). Hoe eerlijk ik normaal altijd ben, nu dus even niet. Instappen en wegwezen!
Zo ontzettend fijn, die camper heeft echt alles. Groot 2 persoonsbed (moeten we wel ombouwen 's avonds, beetje jammer hahaha), 3 pits-gasstel, grill, koelkast, warme douche, w.c., lcd tv met dvd speler en zelfs Sander kan in de camper staan.
Maar goed we beginnen weer helemaal opnieuw, dus weer alle boodschappen doen. En dat komt
goed uit want Sander en ik vinden het altijd heel leuk in een supermarkt (in het buitenland).
En dan de camping zoeken. Dat ging in principe allemaal goed maar de koppeling was volgens Sander wel "kort" dus de enorme camper sloeg regelmatig af en ik had dus tot ergernis van Sander regelmatig de slappe lach.
De volgende dag moest ik rijden en dan zou hij kunnen lachen. Je raadt het al, natuurlijk sloeg de motor niet 1 keer bij mij af. Maar goed ik heb de eerste nacht in Nieuw Zeeland heel lekker geslapen. Helaas Sander niet want die had het heel erg koud gehad. Het is een extreem koude winter in Nieuw Zeeland, deze kou hebben ze in 30 jaar niet meegemaakt. Jeetje, dat hebben we eerder gehoord met de overstromingen in Australie dat was ook 30 jaar geleden! Dus op het zuider eiland wordt het nog kouder, brrrr.
Omdat het de volgende ochtend ook nog regende zijn we meteen naar het noorden gereden en gaan we Auckland bekijken op de terugweg. Uiteraard zijn we eerst gestopt bij Sheepworld. Daar heeft Sander goed ingeslagen, nee geen kilo's schapenvlees maar wel de wol. Er zitten nu zelfs laarzen gevoerd met schapenwol aan de koude voetjes van Sander. Dat is iets wat hij nooooit zou kopen, wat de kou wel niet met een mens kan doen. Ook zijn er handschoenen gevuld met schapenwol gekocht en een jas. Dus na een
uurtje ben ik met m'n schaapje weer verder gereden.
Onderweg zijn we nog een keer bij een supermarkt gestopt. En daar lag de krant. Ja nou en? Ja nou, daar stond op de voorpagina heel groot een weerswaarschuwing/alarm! Het zou vanaf morgen enorm gaan stormen, met windhozen van 140 kpu! Fijn dat we niet meer in een hippie camper zitten. Maar deze camper is wel 3
meter hoog dus elke windvlaag voel je erg goed.
In het donker zijn we aangekomen bij een camping in Paihia. Lekker pannenkoeken gebakken en toen ben ik met m'n schaapje onder de wol gegaan. Deze keer had ik niet zo goed geslapen want het leek wel of we op zee zaten zo erg ging de camper op en neer. En omdat we in het donker aankwamen hadden we niet precies gezien waar we stonden.
Maar de volgende dag natuurlijk wel, we stonden vlakbij (10 meter) van de zee. Ook niet zo handig met die storm.
Vanuit Paihia zijn we nadat we de watertank hadden bijgevuld, de waste water tank en de wc hadden geleegd (niet zo heel fijn werkje) weer verder gereden. Sander had ondertussen nog duik gereserveerd in Tutukaka. We zijn naar het noordelijkste puntje van Nieuw-Zeeland gereden, Cape Reigna. De laatste 20 kilometer was over een onverharde weg. Geloof dat dat niet mocht met de camper, maar helaas dat hebben we toch gedaan. Op dit punt komen 2 zeeen bij elkaar, de Tasman Sea en de Pacific Ocean. Je ziet hier vanuit de kust de golfen de zee in gaan ipv tegen de kustlijn aan. Volgens de Maori's is hier het begin en het einde van het leven. De
ene zee is volgens hen namelijk mannelijk en de andere vrouwelijk. En als deze tegen elkaar
aankomen dan is er een nieuw leven....ohhhh werkt dat zo!
Maar we moesten nog een stuk rijden omdat Sander de volgende ochtend zou gaan duiken. Om 19:30 uur waren we aangekomen in Whangarei. En daar besloot Sander dat hij toch niet ging duiken. Dus de volgende dag konden we een beetje uitslapen en zijn nog naar de watervallen gegaan, erg mooi.
Vanuit daar zijn we via de toeristische route naar Auckland gereden. Hele mooie route,
zoals elke rit die we tot nu toe in Nieuw Zeeland hebben gereden. Het land heeft zo'n mooie natuur, bergen, landschap, uitzichten, geweldig. En in eens in de middle of nowhere een Dutch deli winkel. Vol in de remmen en even enorm ingeslagen. Appelstroop, krakelingen, bokkenpootjes,
chocoladevlokken van de Ruijter, knakworsten van euroshopper (appie heijn), sambal, rode kool met appeltjes, zaanse mayo, nougat, oude Goudse kaas, kaasschaaf en het allerbelangrijkste....
BITTERBALLEN!!! De rekening was iets minder voor mijn budget maar ohhhh wat een feestje.
Hoe Nederlands zijn wij....We zullen later volledig verslag doen van de borrel met bitterballen die gaat komen, alleen nog even zoeken naar een frituurpan of een
geimproviseerde. Maar de balluh gaan komen.
In Auckland zijn we naar de camping gegaan die het dichtsbij de stad was. Komen we daar het kantoortje in gelopen om te vragen naar een powered site, zegt die vrouw in het Nederlands goedendag. Ik dacht hoe kan zij dat nou weten. En meteen moest ik denken aan die keer dat ik
op de camping in Frankrijk kwam 20 jaar geleden en vanuit een caravan iemand vroeg: he meisje met dat blauwe t-shirt ben jij Nederlands? En ik aan mijn moeder vroeg: hoe weet hij dat nou? Ik ben en blijf
dus duidelijk een Nederlander. Na een gezellig Nederlands gesprek zijn we in onze camper gaan zitten met lekkere hapjes, wijntje, biertje, sudoku, filmpje....heerlijk.
De volgende dag zijn we Auckland in gegaan. Mooie stad, maar helaas kan er denk ik geen stad meer op tegen
Sydney. 'Smiddags zijn we naar de outlet shopping gegaan om nog meer warme kleren te gaan kopen.
Winterjassen, handschoenen en lange thermo onderbroek.
En 's avonds kwam dan HET telefoontje....Willemien en Elmar zijn trotse papa en mama geworden
van Bodyn! Een heel mooi meisje. En wij kunnen het weten want gelukkig hebben wij haar al mogen bewonderen via de webcam, ze is echt een mooi wondertje! We vinden het ook heel erg jammer dat wij niet de zwangerschap hebben kunnen meemaken en de kleine meid nu kunnen vasthouden. Maar die "schade" van het vasthouden gaan wij zeker inhalen. Kunnen we al een beetje oefenen ;)
Veel liefs, Sander en Pauline
De vluchten waren allemaal prima gegaan. Na aankomst op de luchthaven van Auckland werden we opgehaald door
de camperverhuurder. Hoe luxe, dat deden ze in Australie niet. Maar goed we hadden nu ook een veel groter camper gehuurd, het verschil moet er wezen.
Aangekomen bij het verhuurbedrijf
wordt er toch een enorme camper voorgereden....die hadden we helemaal niet gehuurd (en al voor
betaald in Nederland). Hoe eerlijk ik normaal altijd ben, nu dus even niet. Instappen en wegwezen!
Zo ontzettend fijn, die camper heeft echt alles. Groot 2 persoonsbed (moeten we wel ombouwen 's avonds, beetje jammer hahaha), 3 pits-gasstel, grill, koelkast, warme douche, w.c., lcd tv met dvd speler en zelfs Sander kan in de camper staan.
Maar goed we beginnen weer helemaal opnieuw, dus weer alle boodschappen doen. En dat komt
goed uit want Sander en ik vinden het altijd heel leuk in een supermarkt (in het buitenland).
En dan de camping zoeken. Dat ging in principe allemaal goed maar de koppeling was volgens Sander wel "kort" dus de enorme camper sloeg regelmatig af en ik had dus tot ergernis van Sander regelmatig de slappe lach.
De volgende dag moest ik rijden en dan zou hij kunnen lachen. Je raadt het al, natuurlijk sloeg de motor niet 1 keer bij mij af. Maar goed ik heb de eerste nacht in Nieuw Zeeland heel lekker geslapen. Helaas Sander niet want die had het heel erg koud gehad. Het is een extreem koude winter in Nieuw Zeeland, deze kou hebben ze in 30 jaar niet meegemaakt. Jeetje, dat hebben we eerder gehoord met de overstromingen in Australie dat was ook 30 jaar geleden! Dus op het zuider eiland wordt het nog kouder, brrrr.
Omdat het de volgende ochtend ook nog regende zijn we meteen naar het noorden gereden en gaan we Auckland bekijken op de terugweg. Uiteraard zijn we eerst gestopt bij Sheepworld. Daar heeft Sander goed ingeslagen, nee geen kilo's schapenvlees maar wel de wol. Er zitten nu zelfs laarzen gevoerd met schapenwol aan de koude voetjes van Sander. Dat is iets wat hij nooooit zou kopen, wat de kou wel niet met een mens kan doen. Ook zijn er handschoenen gevuld met schapenwol gekocht en een jas. Dus na een
uurtje ben ik met m'n schaapje weer verder gereden.
Onderweg zijn we nog een keer bij een supermarkt gestopt. En daar lag de krant. Ja nou en? Ja nou, daar stond op de voorpagina heel groot een weerswaarschuwing/alarm! Het zou vanaf morgen enorm gaan stormen, met windhozen van 140 kpu! Fijn dat we niet meer in een hippie camper zitten. Maar deze camper is wel 3
meter hoog dus elke windvlaag voel je erg goed.
In het donker zijn we aangekomen bij een camping in Paihia. Lekker pannenkoeken gebakken en toen ben ik met m'n schaapje onder de wol gegaan. Deze keer had ik niet zo goed geslapen want het leek wel of we op zee zaten zo erg ging de camper op en neer. En omdat we in het donker aankwamen hadden we niet precies gezien waar we stonden.
Maar de volgende dag natuurlijk wel, we stonden vlakbij (10 meter) van de zee. Ook niet zo handig met die storm.
Vanuit Paihia zijn we nadat we de watertank hadden bijgevuld, de waste water tank en de wc hadden geleegd (niet zo heel fijn werkje) weer verder gereden. Sander had ondertussen nog duik gereserveerd in Tutukaka. We zijn naar het noordelijkste puntje van Nieuw-Zeeland gereden, Cape Reigna. De laatste 20 kilometer was over een onverharde weg. Geloof dat dat niet mocht met de camper, maar helaas dat hebben we toch gedaan. Op dit punt komen 2 zeeen bij elkaar, de Tasman Sea en de Pacific Ocean. Je ziet hier vanuit de kust de golfen de zee in gaan ipv tegen de kustlijn aan. Volgens de Maori's is hier het begin en het einde van het leven. De
ene zee is volgens hen namelijk mannelijk en de andere vrouwelijk. En als deze tegen elkaar
aankomen dan is er een nieuw leven....ohhhh werkt dat zo!
Maar we moesten nog een stuk rijden omdat Sander de volgende ochtend zou gaan duiken. Om 19:30 uur waren we aangekomen in Whangarei. En daar besloot Sander dat hij toch niet ging duiken. Dus de volgende dag konden we een beetje uitslapen en zijn nog naar de watervallen gegaan, erg mooi.
Vanuit daar zijn we via de toeristische route naar Auckland gereden. Hele mooie route,
zoals elke rit die we tot nu toe in Nieuw Zeeland hebben gereden. Het land heeft zo'n mooie natuur, bergen, landschap, uitzichten, geweldig. En in eens in de middle of nowhere een Dutch deli winkel. Vol in de remmen en even enorm ingeslagen. Appelstroop, krakelingen, bokkenpootjes,
chocoladevlokken van de Ruijter, knakworsten van euroshopper (appie heijn), sambal, rode kool met appeltjes, zaanse mayo, nougat, oude Goudse kaas, kaasschaaf en het allerbelangrijkste....
BITTERBALLEN!!! De rekening was iets minder voor mijn budget maar ohhhh wat een feestje.
Hoe Nederlands zijn wij....We zullen later volledig verslag doen van de borrel met bitterballen die gaat komen, alleen nog even zoeken naar een frituurpan of een
geimproviseerde. Maar de balluh gaan komen.
In Auckland zijn we naar de camping gegaan die het dichtsbij de stad was. Komen we daar het kantoortje in gelopen om te vragen naar een powered site, zegt die vrouw in het Nederlands goedendag. Ik dacht hoe kan zij dat nou weten. En meteen moest ik denken aan die keer dat ik
op de camping in Frankrijk kwam 20 jaar geleden en vanuit een caravan iemand vroeg: he meisje met dat blauwe t-shirt ben jij Nederlands? En ik aan mijn moeder vroeg: hoe weet hij dat nou? Ik ben en blijf
dus duidelijk een Nederlander. Na een gezellig Nederlands gesprek zijn we in onze camper gaan zitten met lekkere hapjes, wijntje, biertje, sudoku, filmpje....heerlijk.
De volgende dag zijn we Auckland in gegaan. Mooie stad, maar helaas kan er denk ik geen stad meer op tegen
Sydney. 'Smiddags zijn we naar de outlet shopping gegaan om nog meer warme kleren te gaan kopen.
Winterjassen, handschoenen en lange thermo onderbroek.
En 's avonds kwam dan HET telefoontje....Willemien en Elmar zijn trotse papa en mama geworden
van Bodyn! Een heel mooi meisje. En wij kunnen het weten want gelukkig hebben wij haar al mogen bewonderen via de webcam, ze is echt een mooi wondertje! We vinden het ook heel erg jammer dat wij niet de zwangerschap hebben kunnen meemaken en de kleine meid nu kunnen vasthouden. Maar die "schade" van het vasthouden gaan wij zeker inhalen. Kunnen we al een beetje oefenen ;)
Veel liefs, Sander en Pauline
-
20 Juli 2009 - 01:36
Bodyn:
Hoi Sander en Pauline,
leuk om weer iets van jullie te lezen. Ik heb de afgelopen maanden veel over jullie gehoord. Ik heb jullie nog niet mogen ontmoeten maar via de webcam heb ik een aardig beeld en zo kan ik een beetje aan Sander wennen... Jullie zijn wel fijn de wereld rond aan het zwerven maar ik vind jullie wel : )
Ik moest van mama zeggen dat ze graag de rose champagne bij je komt inhalen als jullie weer terug zijn. De eerste filet americain en franse kaasjes zijn al langsgekomen maar ook daar wordt jullie naam in genoemd... Wij hopen dat jullie veel plezier gaan beleven de komende periode en ik zie jullie snel. Tot gauw en een dikke kus, Bodyn,
ps Ook van papa en mama maar die zijn nu lootjes aan het trekken wie mijn gevulde luier mag verschonen : ) -
20 Juli 2009 - 08:04
Anne Marie:
...en ik maar denken dat jullie naar Nederland terug gingen ! Gelijk hebben jullie zo'n reis is niet compleet als je N Zeeland niet gezien hebt.
groeten en een hele prettige voortzetting van jullie mooie reis! -
20 Juli 2009 - 08:09
Klaas:
jaa, sydney rules.
Stoer verhaal weer. Hoe koud is het dan nu in Nz?
gr -
20 Juli 2009 - 08:27
Frans Rib:
Leuk verhaal! Ook erg mooi zo'n grote camper! Roze schapen, gekker moet het niet worden.
Gr -
20 Juli 2009 - 08:27
N Achterblijver:
ik zeg fijn he..uggs..
wat dacht je van n pan vol met olie voor de bitterballen! wel graag n foto maken!
nijmgegen(4daagse feesten) zaterdag was top! wist niet dat er ook in nijmegen leuke mannen waren..verslag volgt..xxxx -
20 Juli 2009 - 08:55
Ingeborg:
Hey Pauline en Sander,
Jullie zijn dus weer aan een nieuw avontuur begonnen. De camper ziet er minder vrolijk uit dan de hippie camper van Australie, maar dat mag de pret zeker niet drukken. Zelf moet ik nog twee weekjes werken voordat we op vakantie gaan. Harm en ik gaan rondtrekken door Toscane. We hebben daar vier B&B geboekt. Na al die verhalen van jullie, krijg ik steeds meer zin in onze vakantie.
Momenteel ben ik een beetje zielig... Zit al twee dagen thuis met een hersenschudding. Wilde de baby van mijn zus aankleden en botste toen met mijn hoofd tegen een de eetkamerlamp. Ging niet eens zo hard, maar wel hard genoeg om er al een week last van te hebben. Eerst natuurlijk gewoon gewerkt, maar donderdag werd ik helemaal gek van de koppijn. Nu gaat het gelukkig weer wat beter... Da's nog eens een gevalletje van tegen de lamp lopen!!! :)
Veel plezier nog in Nieuw Zeeland.
Gr Ingeborg -
20 Juli 2009 - 09:49
Jacqueline:
hahaha. leuk weer om te lezen, das een keer wat anders een schaapje in bed, als het blaten dan maar achterwege blijft.
kus van mij -
20 Juli 2009 - 10:46
Suus:
Dus sander heeft nu heerlijke warme UGGS aan....charming San! Heel veel plezier in NZ verder en tot gauw (49 dagen nog maar zie ik staan) en we keep in touch. Ik hoop dat je snel de oplossing vindt mbt de bitterballen. Wat die achterblijver zegt kan natuurlijk ook he?
Dikke kussen voor jullie allebei, Suus. -
20 Juli 2009 - 12:01
Christel:
hoi lieverds,
eindelijk weer een berichtje van ons, wij volgen jullie nog steeds maar reageren alleen niet altijd... soryy ! Als jullie maar weten dat we jullie niet vergeten hoor! Wat een leuke berichten allemaal weer en wat een ontzettend gave foto's, een tikkeltje jaloers zijn we toch wel! En danhet mooie van zo'n dagboek: we zijn meteen op de hoogte van alles! Gefeliciteerd Willemien en Elmar!!!!!! Wat een geweldig bericht! Gelukkig alles goed gegaan en een gezond klein meisje echt fantastisch.
Hier alles goed hoor, we beginnen een beetje alles op z'n plek te krijgen en inmiddels geniet ik al van mijn vakantie. Over een dikke week vertrekken wij met kids en tent naar? Weten we nog niet maar gewoon even weg, heerlijk. Wij wensen jullie nog heel veel plezier en sturen jullie een hele dikke warme kus!
Chris en Dirk -
20 Juli 2009 - 19:14
Debbybeware7778:
Sjeez wat een coole camper! Mazzelkonten dat jullie zijn. Denk dat Sander ff moet wennen aan de kou voordat ie gaat duiken, want dat is naar verluid heel erg kkkkkkoud. Volg jullie verhalen nog steeds met heel veel plezier. Hou de blog maar lekker vaak bij. Ben heel benieuwd naar de rest van NZ. Liefs! -
20 Juli 2009 - 20:42
Broertje :
hey zus en sander :)
ff snel een berichtje van mij !
het blijft nog altijd spannend daar :)
maar leuk he een babytje ..... kan ik al gaan shoppen ????
kus
broertje -
21 Juli 2009 - 07:57
Elles Hendriks:
Hey Pauline,
Leuk dat ik jullie reisverhalven mag lezen. En zeker handig, want ga in oktober ook met mijn vriend op reis naar deze oorden. Heb je nog handige tips qua het huren van een camper of handige gadgets die je mee kan nemen? Hoe heb je bijv internet in de camper?
Have heel veel fun nog, toedeloe Elles -
25 Juli 2009 - 01:50
Juliette En Bas :
He Sander & Pauline, wij zijn stik jaloers op jullie bitterballenborrel die er gaat komen. Wij zitten momenteel op een water en broodrantsoen, want de duiktrip op het reef was niet voor niks. Sander, omdat ik je vorige week niet mee kon nemen naar de bingo, heb ik Juul zover gekregen om mee te gaan. Wat denk je, wint ze eerst een mooi Raging Thunder alohashirt voor mij en gaat ze uiteindelijk ook nog met die spetterende roze/oranje hoofdprijs aan de haal. Is dat wat? Heel veel plezier in NZ en we blijven jullie volgen!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
