Tja, wat zal ik er van zeggen.....

Na weer een prima vlucht zijn we geland op Singapore. Opgehaald van het vliegveld en naar ons geboekte hostel gebracht.

Helemaal goed, een penthouse in het zuiden van de stad, lekker bed, eigen badkamer en een super uitzicht over Singapore. Met Nieuw-Zeeland hadden we weer een tijdsverschil, 4 uur vroeger. Dus de volgende ochtend stonden we weer fris en fruitig om 7:00 uur naast ons bedje. De hele dag door Singapore gewandeld, little India, Kampong Glam, Orchard Road, The Quays, heel veel gezien.
En wat een mega winkelcentra, Prada, Gucci, Louis Vuitton, Dolce, Todds, Rolex, verzin het maar ze hebben daar alle merken.

En wat Singapore zo fijn maakt is dat het overal schoon is. Je krijgt ook behoorlijke boetes als je het vies maakt. Voor spugen en het
weggooien van afval (ook sigaretten) betaal je de eerste keer 500 euro, bij herhaling 1.000 euro. Voor het oversteken van een straat vanaf 50 meter van een voetgangersoversteekplaats 25 euro. Voor het niet doorspoelen van een openbaar toilet 75 euro.

En zo zijn er nog veel meer en dat staat ook vaak aangegeven. De mensen zijn vriendelijk en zien er eigenlijk allemaal verzorgd
uit. Het is een rijk land, het gemiddelde maandloon ligt hier ook op 5.000 euro.

De volgende dag zijn we naar de Singapore Zoo gegaan. Uiteraard zijn we niet in het weekend of een vakantie gegaan want dat was
volgens Debbie niet zo fijn ;) Deze dierentuin staat voornamelijk bekend om de witte tijger met blauwe ogen, Kamon Dragon en ze hebben de australian outback nagebouwd, dus nu hebben we eindelijk de cassowary gezien. Het is een mooie en verzorgde dierentuin waar de beesten ruime verblijven hebben. Aansluitend zijn we naar de naast gelegen Night Safari gegaan. Wederom bijzonder
want dan zie je het leven van de dieren na zonsondergang.

Na 3 nachten zijn we met een hele luxe bus naar Maleisie gegaan met als eindstop Kuala Lumpur. Het was een busrit van 5,5 uur maar
dat was helemaal niet erg want je had alle ruimte en een eigen tv met alle nieuwe films. We hadden een hotel geboekt in de wijk
Medan Tuanka.

Het hotel lag op een steenworp afstand van de monorail dus we konden makkelijk KL doorcrossen. Uiteraard zijn we naar de geweldige Petronas Towers gegaan. Er zijn per dag 1.400 tickets voor het ingaan van de Towers, maar daar voor moet je wel 'smorgens in de rij gaan staan. Nou je voelt 'm waarschijnlijk al......dat hebben wij dus niet gedaan! In deze stad zijn de winkelcentra nog groter, uitgebreider en luxer dan Singapore.

In Maleisie is de islam een belangrijke godsdienst en dat is in KL ook zeker zichtbaar. En ik moet zeggen dat ik het toch anders
vind in een restaurant waar je bijna de enige niet gesluierde vrouw bent. En om dan die vork met eten onder een burka te zien verdwijnen is niet echt ons ding.

Chinatown was echt leuk. We hebben nu dan ook weer een nieuwe voorraad films. En op de Bukit Bintang hebben we weer een heerlijke massage gehad. Goh, wat was ons lichaam daar aan toe na 3 maanden in een camper te hebben geslapen.

Maar goed, na 3 nachten hebben we KL weer achter ons gelaten en zijn we met de bus naar Jerantut gegaan. Dit is waar de reis begint naar het Taman Negara park, de oudste jungle van de wereld. Uiteraard staat er weer een mannetje als je bus uitkomt
waarbij je je verdere reis kunt plannen. Zijn organisatie stond ook in de Lonely Planet, dus prima dachten wij. Hij heeft ons naar een hostel gebracht waar je alles kon regelen. Vervoer naar de boot, de boot, jungle tours, park entree en accommodatie.

Dat laatste was niet nodig want dat kon daar geregeld worden. De pick up naar de boot kwam een uur later maar daar zijn we inmiddels
al aan gewend. De boottrip duurde 3 uur en was een mooie tocht door het Taman Negara. Daar aangekomen kregen we eerst een briefing en daarna wilden we onze slaapplek bij deze vrouw regelen maar dat kon niet. Dus de berg opgeklauterd en langs de hostels gegaan.

Er was helemaal niks te krijgen. Nou ja niks, een dorm (slaapzaal met allemaal stapelbedden en 1 wc/douche) met te veel vieze
beesten. Het was inmiddels 18:30 uur, we hadden honger, waren bezweet, voelde ons vies en boos. Terug gegaan naar dat vrouwtje
wat ons de briefing had gekregen en het geld terug geeist en meteen een busticket gekocht terug naar Jerantut.

Daar om 21:00 uur aangekomen en een aardige Duitser (!) heeft ons een goed hotel gewezen. Maar die man zei dat hij geen kamers voor 2 personen
meer vrij had. Maar wij laten ons niet zomaar de deur wijzen dus na wat doorvragen had hij wel een kamer voor 3 personen, ja duhhh ook goed als we maar een kamer hebben. De volgende ochtend een stinkende local bus genomen naar Kuatan, 3 uur rijden.

Daar hebben we de meest luxe bus geboekt voor nog eens 5 uur naar Kuala Terengganu. Deze bus ging alleen pas over 2 uur dus hebben
we daar wat op het busstation gehangen tussen de roggelende, neus ophalende en spugende mensen. Toen eindelijk onze bus er aan kwam (uiteraard te laat) hadden we maar een paar minuten voordat deze weer ging vertrekken. Backpacks in het bagageruim gedaan en deze afgesloten.

Onze plaatsten gezocht en de bus ging vertrekken. Komt er een man naar mij toe die zegt dat ik een probleem heb. Nou, dat geloof ik niet, hoezo? Iemand zou mijn backpack hebben gestolen! Sander ging wel even kijken want dat leek ons een sterk verhaal, want 2 minuten daarvoor had hij onze tassen er in gelegd met zijn tas bovenop die van mij en het luik dicht
gedaan. Toen het me te lang duurde ben ik ook naar buiten gegaan en inderdaad mijn backpack was weg. Ik denk dat die mannen daar nog nooit een vrouw zo kwaad hebben gezien.

En direct kwamen bij mij de vragen naar boven hoe zij binnen 3 minuten een Engels sprekende passagier hadden geregeld die mij kwam vertellen dat het mijn tas was. Hoe wisten ze dat het mijn tas was, de bus (dubbeldekker) zat helemaal vol. Ja, daar konden ze geen antwoord op geven.

De persoon die mijn tas had meegenomen is het overvolle busstation afgerend zonder dat iemand hem tegen heeft gehouden of dat iemand kon vertellen wie het was. Het was duidelijk dat je daar niemand kon vertrouwen. Uiteraard ben ik nog de terminals afgerend maar de tas was natuurlijk al pleiten.

En dan realiseer je je ineens dat je helemaal geen kleren, schoenen, ondergoed, bikini, toiletspullen en nog wat andere dingen meer
hebt. En om deze dingen in een Aziatisch moslim land te vervangen is nog niet zo makkelijk als een echte Hollandse meid.

We zijn met de hele bus vol passagiers naar het politiebureau gereden. Daar 2 uur gezeten en een politierapport voor de verzekering laten opmaken. De bus was natuurlijk al verder gereden dus wij werden opgehaald door iemand van de busmaatschappij en die heeft ons bij een winkelcentrum afgezet zodat ik een paar nieuwe kleren kon gaan kopen.

We moesten daarna weer terugkomen
naar het busstation en hij zou daar zijn en voor ons direct een bus of anders een taxi regelen naar Kuala Terengganu. Daar aangekomen was hij nergens te bekennen en dat meisje achter de balie van Sani Express sprak geen Engels. Uiteindelijk begreep ze het en zei ze dat we met de bus van 22:30 uur meekonden. Dat was fucking 4 uur wachten en midden in de nacht aankomen, dacht
het dus niet.

Wij wilden dan ook graag gebruik maken van het eerdere taxi aanbod, maar dit was echt onmogelijk. Dan willen we ons geld van de busticket terug en toen zij aangaf dat dat ook niet kon, tja toen werd Sander boos. Ons geld hebben wij terug.

Inmiddels was er een ander Nederlands stel dat vroeg of wij naar Mersing ging want alle bussen zaten vol dus een taxi delen.
Dat ligt precies de andere kant op waar wij naar toe wilden maar alles liep toch al anders dus ja graag.

Na 3 uur rijden gelukkig direct een hotel gevonden en een welverdiend biertje gaan drinken. Die nacht hebben we uiteraard erg slecht geslapen.


Maar 'smorgens weer vol goede moed naar de haven gegaan om de boot van 9:30 uur te nemen naar Pulau Tioman. Want dat was volgens de locals de tijd dat de boot zou gaan. Je mag nooit meer raden.....er ging geen boot om 9:30 uur maar om 10:30 uur.

Maar er waren uiteraard wel allemaal touroperators waar je een package deal kan boeken voor op het eiland. We waren weer bij de neus genomen
maar het was toch ook wel fijn om iets geregeld te hebben. Wij hebben gekozen voor de deluxe chalet op het strand, dat hadden we toch wel verdiend! En gelukkig was het ook een mooie chalet want dat is dan ook maar even afwachten. We blijven hier 4 nachten.

Sander kan weer lekker duiken, ik in de spa en in m'n nieuwe burkini op het strand liggen!

Liefs, Sander en Pauline