Sihanoukville - Siem Reap / Angor Wat

Na onze busreis vanuit Phnom Penh zijn we na een paar uur aangekomen in Sihanoukville. Deze busreis was niet echt vervelend, maar een niet werkende airco met een toilet die al een hele tijd niet is schoongemaakt zodat je het door de hele bus ruikt is toch iets minder. Maar we hadden het er graag voor over, want is Sihanoukville fantastisch.
We hadden van tevoren op internet naar een guesthouse gezocht en we hadden gekozen voor een bungalow op het strand, maar nog niet geboekt. De tuktuk chauffeur vond dat we ergens anders heen moesten gaan, oke dan...We stopten bij een guesthouse waar aan de andere kant van de straat het strand was, met airco op de kamer en een warme douche en 5 x zo goedkoop! Bungalow op het strand overboord gegooid en gebleven. Lekker onder de doouche gegaan en naar het strand! Allemaal strandbarretjes, mooi strand, mooie zee, lekker weer en fijne bedjes met parasol. Ingesmeerd met een boekje op het bedje gaan liggen, laat die massage maar komen. Heerlijk een uur gemasseerd met de golven van de zee op de achtergrond, wat een leven!
'sAvonds werden de bedjes gewisseld voor luier stoelen met tafeltjes, BBQ kwam naar buiten en de catch of the day op de BBQ. Voor 3 dollar (+/- 2 euro) een seafood BBQ inclusief een barracuda (stukje), echt smullen. Halve liters tapbier voor 0,5 dollar....hier blijven wij zeker nog een paar nachten.
Ook hadden we een diveshop gevonden want Sander moest/wilde nog zijn duikbrevet halen. Het theoriegedeelte en de zwembadduiken had hij al met zijn vader en Tiemen in Nederland gedaan, dus nu nog alleen 4 zeeduiken. We hebben een duikpakket geboekt met een overnachting op een eiland voor de kust van Sihanoukville. Jeetje, dat was wel even schrikken, wat een geld! Niet dat het heel duur was maar ik probeer elke dag ons aan het door mij bedachte budget te houden (Sander heeft uiteraard geen budget).
De kamer in het guesthouse hebben we aangehouden want omdat het Khmer New Year was (duurt 3 dagen) was het moeilijk om een andere kamer te krijgen.
De boottrip naar het eiland ging prima (2 uur) want de zee was rustig. Daar aangekomen was het een waar paradijs. Sander begon direct met zijn eerste duik en ik was "alleen" op het eiland. Een wit zandstrand, blauwe zee met helemaal niemand te bekennen. Handdoekje neergelegd en de zee ingegaan. Binnen een paar seconde waren 10 kinderen enthousiast op me aan het klimmen. Ze vonden het machtig interessant hoe wit ik was. Dus steeds wilde ze hun mooie bruine armpjes naast die van mij houden. Ik heb ongeveer een uurtje met ze gespeeld en toen was Sander terug van het duiken. Hij heeft een aantal foto's gemaakt en die zijn me echt goud waard, want dit vond ik echt bijzonder.
Onze bungalow was schoongemaakt dus wij waren wel nieuwsgierig. Het was een houten bungalow zonder ramen en zonder electriciteit met rondom een terras uitkijkend over de zee....Super! De "badkamer" ook lekker basic maar wel met stromend koud water. Ook zonder licht dus eerst even met de zaklamp inspecteren of er geen beestjes zaten. Op een paar gekko's en muggen na niks te bekennen, prima.
'sMiddags heeft Sander zijn tweede duik gedaan en heb ik heerlijk op het terras gezeten. De duiken gingen helemaal goed. Wel was Sander erg blij dat hij het eerste gedeelte in Nederland had gedaan want zo'n hele goede uitleg was er niet van de gebrekkig engels sprekende italiaan. Het materiaal was ook niet op en top dus dat was wel fijn dat Sander wist waar hij op moest controleren.
Uiteraard was het op Koh Rong Samlem ook Khmer New Year dus 's avonds zijn we nog even samen door het dorpje gelopen. Iedereen is arm, maar zo gelukkig. Ze zorgen allemaal voor elkaar. Ze delen 1 generator. De kinderen vissen en kunnen dat verkopen aan de chief die gaat dan met alle vis naar het vaste land om dit te verkopen. Sommige hebben varkens, andere kippen. Hier verdienen ze een beetje geld mee. De huisjes zijn gemaakt van hout en golfplaten. En het is een grote f***fabriek want er zijn meer kinderen dan volwassenen en de meeste vrouwen zijn zwanger. Iedereen is vriendelijk en vinden het leuk om je wat over hun dorp te vertellen. Het is het enige dorp op het eiland en daar wonen ongeveer 200 mensen.
De volgende dag had Sander zijn laatste twee duiken. Vooral de laatste duik vond hij geweldig mooi. En alle twee de duiken zijn helemaal goed gegaan, dus hij heeft zijn duikbrevet gehaald!!! Wie had dat gedacht, in Cambodja je duikbrevet halen....heel speciaal.
Helaas ging de boottrip terug niet zo goed want de zee was behoorlijk onrustig. We hebben 2 uur geprobeerd om naar de horizon te kijken en alles binnen te houden. We waren blij dat we weer land onder onze voeten hadden, maar we hebben zeker nog een paar dagen de zee in onze benen gevoeld. Moe en voldaan zijn we weer naar ons guesthouse gegaan.
Ook zijn we met een scooter Sihanoukville gaan bekijken. Sihanoukville is een kustplaats dat na de oorlog weer is opgebouwd en nu ook door de grote investeerders ondekt wordt. Er zijn vooral veel investeerders uit Rusland en de Oekraine. Er is gelukkig nog veel ongerept en echt cambodiaans. Om een bedrijf om te starten in Cambodja kun je als buitenlander maar 49 procent van de aandelen hebben de rest moet in handen zijn van een Cambodiaan of je moet getrouwd zijn met een Cambodiaan.
Ook is het probleem dat veel kinderen niet naar school gaan. Ze zien het nut niet van school want als ze op het strand lopen met self gemaakt armbadjes, fruit, masseren, hangmatten, etc. dan verdienen ze meer dan dat ze op school zitten. Er zijn verschillende projecten om deze kinderen toch naar school te krijgen want op deze manier hebben veel van hen geen toekomst. Dat is ook de reden dat dat we niet van kinderen op het strand hebben gekocht want daarmee doen wij er aan mee dat ze niet naar school gaan. En dat terwijl Sander tegen school is, hahaha. O ja, die eerder genoemde massage was niet door kinderen.
We zijn naar een slangen en krokidellen farm geweest. Hele enge beesten hadden ze daar! Witte, rode, orange, zwarte en groene slangen. Enorm veel krokodillen, vogels en kikkers zo groot als 2 vuisten bij elkaar met vieze wratten en die waren ook nog giftig! Je wilt ze in ieder geval allemaal niet in het wild tegenkomen.
We zijn nog een paar dagen in Sihanoukville gebleven, lekker niks doen! En na in totaal 6 nachten zijn we met de bus weer teruggegaan naar Phnom Penh. Daar zijn we nog 2 nachten gebleven en daarna met een minivan naar Siem Reap. Met een minivan was het 2 uur sneller dan met een zogenaamd luxe touringcar. We hadden de 2 plaasten naast de chauffeur gereserveerd zodat we alles goed konden zien en hopelijk niet wagenziek zouden worden. Dus we konden ook goed zien dat er enorm slecht weer aankwam. Ineens ging het heel hard waaien, onweren en regenen. En echt niet zo'n beetje hoor. Je zag bijna niks meer door de harde regen. De wind werd steeds heftiger en we zagen de bliksem 50 meter voor ons in een boom inslaan. De chauffeur ging stil staan, dat begreep ik wel maar waarom op een brug! Jeetje, het zweet brak me aan alle kanten uit want we stonden op een open plek en ik zag ons busje al omwaaien, want zo hard was de wind. Sander kan in dat soort situaties heel goed kalm blijven, ik niet. Dus goed naar de instructies van Sander geluisterd. Toen alles wat rustig werd zijn we verder gereden. Wat een ravage had die storm aangericht. Daken eraf gewaaid, bomen over de weg en die mensen hebben al bijna niks. We hadden echt medelijden met ze, maar wat konden we doen?
Aan het begin van de avond waren we in ons guesthoude in Siem Reap. We hadden direct een tuktuk gereserveerd voor de volgende dag om naar Angor Wat te gaan.
Siem Reap is een leuke stad met gezellige cafe's, lekkere restaurants en je voelt je er ook nog veilig.

Nu nog een keer de rest van het verhaal want om de een of andere reden was maar de helft opgeslagen K*****!

In alle vroegte zijn we de volgende ochtend met de tuktuk naar Angor Wat gegaan. Voor diegene die niet weet wat Angor Wat is, wat niet erg is hoor. Het is een enorm tempelcomplex waar sommige tempels wel 30 kilomter uit elkaar liggen, vandaar een tuktuk. De reden van de bouw van dit complex bestaan verschillende theorieen over, dus het is eigenlijk nog niet duidelijk. Voor de filmliefhebbers: Tomb Raider met Angelina Jolie is hier opgenomen.
Onderweg hebben we de entreekaartjes gekocht. Jeetje, wat een geld: 20 dollar per persoon per dag! Dit zijn ook de enige entreekaartjes die we bewaard hebben. Aangkomen bij de eerste tempel werden we bestormd door verkopers. We hebben een paar flesjes water gekocht want om 09:00 uur was het al 40 graden!
Het was een mega indrukkenwekend tempelcomplex. We vonden vooral de tempel met de gezichten er in verwerkt erg mooi. Om 12:00 uur dreven we bijna de tuktuk uit dus hebben we ons fijn terug laten rijden naar ons guesthouse met zwembad! En daar hebben we rest van de dag een beetje niks liggen doen. Helaas waren we deze dag ook niet helemaal fit en hebben we 's morgens een diarreeremmer moeten nemen. Dit had ik eigenlijk al eerder moeten doen...De volgende dag was mijn pilletje uitgewerkt. Ik heb veel te lang op een te warme wc moeten zitten in verband met explosies van leegloop. Ook maar even wat O.R.S. genomen want ik liep al een tijdje leeg. De volgende dag moesten we 15 uur reizen dus dat was niet zo'n fijn idee.
'sMorgens om 06:30 uur werden we opgehaald en om 07:00 uur reden we met dezelfde minivan en dezelfde gereserveerde stoelen naar Phnom Penh. Om vanuit daar naar Bangkok te vliegen. Dat kon ook vanuit Siem reap maar dan was het 2x zo duur. Ik heb naast een slapende Sander (want die was strontverkouden en had een stijve nek) foto's gemaakt van het verkeer. Volgens mij leren ze bij de eerste rijles (als ze die hier hebben) dat als je een kruising nadert en je moet naar links maar de er is teveel verkeer om over te steken, dat je eerst tegen het verkeer in gaat rijden totdat er een gaatje is en je naar je eigen rijbaan kan. Heel spannend als je voorin zit. Aangekomen in Phnom Penh hadden we nog wat tijd om te lunchen voordat we naar de luchthaven moesten. Daar aangekomen en de tassen hadden ingecheckt, moesten we ook nog airporttax betalen (niet zo'n fijne verrassing!). De vlucht was voor Sander niet zo fijn want hij heeft last van zijn oren gekregen. En dat met een heleboel leuke duiken in het vooruitzicht is niet zo fijn. Nu 1 dag later gaat het gelukkig wel beter. In Bangkok direct het vliegtuig naar Phuket genomen. We hadden al een resort geboekt via internet omdat we geen zin hadden om na 15 uur reizen nog op zoek te moeten gaan naar een slaapplek. Op internet zag het er al mooi uit, maar ja we weten nu inmiddels wel dat dan alles er mooi uit ziet. Maar toen we kwamen aanrijden zagen we een prachtig hotel! Vrijwel nieuw, super zwembad, aan het strand, super grote luxe kamer, geweldig! En het paste ook nog in het budget. We hebben staan juichen in onze kamer. Zo blij waren we om na 7 weken reizen zo'n mooi hotel te hebben uitgekozen. We hebben vannacht heerlijk geslapen. En vanmorgen een fantastisch ontbijt met veel te veel lekkere dingen. Helaas konden we niet zo veel eten omdat onze maag blijkbaar al kleiner is geworden, jammer.....We gaan hier een paar dagen relaxen morgen een beetje rondtoeren met een auto. En hopen dat onze buiken een beetje tot rust gaan komen.

Liefs, Sander en Pauline

P.s. Iedereen heel veel plezier met koninginnenacht bij de Boogie Nights!